PLAAT 003: Prince – Sign “O” The Times

Onder de noemer Plaat Voor M’n Kop wekelijks op vrijdag de persoonlijke verhalen bij LP’s (en af en toe cd’s) die mijn leven gevormd hebben. De reeks gaat verder met mijn eerste Prince LP, Sign “O” The Times.

EKNL-plaat003
‘Sign “O” The Times, mess with yo mind, hurry before it’s too late’

Als er één artiest is die mijn hele muzikale leven al meegaat (en het goeddeels gevormd heeft) is het Prince. Het zou dus zomaar kunnen dat hier vaker platen voorbij gaan komen. Het eerste album dat ik van hem kocht was Sign “O” The Times, gekocht bij De Platenwinkel – goede naam voor een platenzaak – in woonplaats Monster ergens in 1987. Ik herinner nog goed toen die betreffende platenwinkel in 1986 in Veronica’s Top 40 op vrijdagmiddag haar plaatselijke Top 10 mocht voorlezen. Ik zat klaar met mijn cassettedeck. Niet om de Top 10 van de lokale platenboer te horen, maar om Prince’ Kiss (destijds alweer zakkend, op nummer 22) op te nemen. De eigenaresse van de platenwinkel babbelde – terwijl de dienstdoende DJ haar maar niet afkapte – niet alleen het intro, maar ook volledige eerste couplet van Kiss vol. Terwijl Prince met zijn piepstem aan het eerste refrein begon en ik met rook uit de oren achter het cassettedeck zat, hoorde ik dat in mijn dorp Robert Long met Iedereen Doet Het de best verkochte single was. Jottum.

Plaatjes kijken
Ik kwam er dus niet zo heel vaak, in De Platenwinkel. Het relatief beperkte aanbod was daar mede debet aan. Maar toen Sign “O” The Times er in de etalage stond, moest ik ‘m hebben. Het is zeker niet mijn favoriete Prince-album (dat is Around The World In A Day, dat ik op cassettebandje al stuk had gedraaid eer dat Sign “O” The Times werd aangeschaft) maar wel een album dat ik soms alleen maar uit de kast haal om er even naar te kijken. Dan heb ik dat zelfde gevoel weer als toen ‘ie daar in de etalage stond. De hoes en het mooi verzorgde binnenwerk blijven nog immer prachtig. Daar er een live-opname op staat die luttele dagen na Simple Minds’ Live In The City Of Light is opgenomen, nota bene op exact dezelfde plek , is Sign “O” The Times een logische keus voor deze week.

Streep erdoor
Als Sign “O” The Times op 27 maart 1987 wordt uitgebracht, is het net of Prince met de bezem door zijn archief is gegaan om zo alles wat de jaren daarvoor hem hebben gebracht op te ruimen. Enkele maanden eerder bedankte hij zijn legendarische begeleidingsband The Revolution voor de bewezen diensten en onderwijl zat hij bovenop een enorme hoeveelheid tracks die op verschillende manieren uitgebracht zouden kunnen gaan worden. Het Dream Factory project met The Revolution stond al in de kast en vervolgens speelde hij met de gedachte om een album als “Prince’ zus Camille” uit te brengen, of met een episch 3 LP’s tellend werkstuk genaamd Crystal Ball te komen. Platenmaatschappij Warner zag een dergelijk plan na de ietwat tegenvallende verkoopresultaten van het Prince and The Revolution album Parade niet zitten en zet een streep door het project.

Wrang
Het betekent echter niet dat de nummers van genoemde projecten voorgoed verloren zijn. Sommige tracks doken op Sign “O” The Times op en andere tracks zoals Shockadelica en Feel U Up werden gebruikt als b-kantjes. De andere restanten verschenen in 1997 op de outtakesverzamelaar die eveneens Crystal Ball heet, maar die inhoudelijk alle kanten op schiet. De reden om dit te melden, is dat juist met deze ‘extra’ nummers het eclectische karakter van Sign “O” The Times beter te plaatsen is dan bij beluistering van dit album als losstaand werkstuk. Ook zonder die wetenschap hoor je, zelfs zevenentwintig jaar na de originele release, een verrassend fris album dat muzikaal werkelijk alle kanten op schiet. De plaat opent met de bekende titeltrack. Een nummer dat een realistisch beeld schept van de wereld anno 1987, waarin drugs, wapens, seksueel overdraagbare ziektes en criminaliteit het leven in de grote steden bepalen. Het is wrang om te moeten constateren dat er in al die jaren eigenlijk niets is veranderd.

‘Shut up already…’
Het volgende nummer, Play In The Sunshine, is direct het andere uiterste. Volkomen vrolijk en vrij van zorgen dartelt Prince muzikaal in een ultiem popliedje door een droomwereld waar nooit iets vervelends gebeurt. Na iets meer dan vijf minuten is de lol echter over en klinkt het bruut ‘shut up already… damn’. De gortdroge en agressieve funk van Housequake die volgt voelt aanvankelijk als een klap in het gezicht, maar de beat werkt zo aanstekelijk dat we dit ‘afdankertje’ van het teruggetrokken Camille-album nu toch zeker tot één van de hoogtepunten uit het oeuvre van Prince mogen rekenen. Het rustige The Ballad Of Dorothy Parker, sluit de eerste plaatkant af en doet de luisteraar uitzien naar kant b.

Ultieme drager
Want ja, een LP is nog altijd de beste drager om Sign “O” The Times op te beluisteren. De volgorde van de nummers is zo uitgekiend, dat vrijwel elke plaatkant perfect in balans is. Kant b van de eerste LP is de kant van seks en liefde. Beginnend met het niets aan de verbeelding overlatende It, even later volgt de zwijmelaar Slow Love, waarna Prince in het wederom weinig subtiele Hot Thing bezingt hoe hij een meisje zou versieren dat op de dansvloer staat te krioelen. Enigszins dissonant is Starfish And Coffee, dat een sprookjesachtig liedje is dat zo lijkt weggelopen uit een kinderfilm of sprookje. Het is dan ook niet verwonderlijk dat juist dit nummer jaren later weer opduikt als Prince acte de présence geeft in The Muppet Show. Het nummer komt na genoemde rampestamper It en begint met het geluid van een wekker. Wellicht dat geilneef Prince met de track wakker wordt geschud? Het zou in ieder geval mooi passen met de afsluiter van kant b; Forever In My Life. Een nummer dat een lofzang is voor een liefde, waarmee de zanger de rest van zijn leven wil doorbrengen. ‘All that is wrong in my world, U can make right. U are my saviour, U are my light. Forever I want U in my life’.

Singleskant
De derde plaatkant is de ‘singleskant’, met hitduet U Got The Look met Sheena Easton en de singles If I Was Your Girlfriend en I Could Never Take The Place Of Your Man. Het is de kant van ‘Camille’, want drie van de vier nummers (het poppy Strange Relationship staat er ook nog op) zijn afkomstig van het afgeblazen Camille project. De laatste plaatkant is een rommeltje. De relirock van The Cross, het nog met The Revolution in Parijs live opgenomen en later in de studio bewerkte It’s Gonna Be A Beautiful Night en de ballad Adore. Nummers waar met de beste wil ter wereld geen coherent geheel meer van te maken valt. Toch laat Sign “O” The Times ondanks dit rommelige einde nog immer een verpletterende indruk achter. Het is een plaat waar na jaren draaien nog steeds nieuwe dingen in ontdekt worden en die blijft fascineren. En omdat het de eerste was van een inmiddels immense Prince-collectie, houdt ‘ie een warm plekje in mijn hart.

[Een deel van deze tekst verscheen in 2004 in de landelijk verkrijgbare muziekkrant MUSIC minded in de rubriek Mijlplaat]

6 thoughts on “PLAAT 003: Prince – Sign “O” The Times

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *