“Buma/Stemra zal nieuwe rol zelf moeten definiëren”

Door een artikel in De Volkskrant, ligt Buma/Stemra CEO Wim van Limpt onder vuur. Ik sprak hem eind 2016 voor Entertainment Business over zijn aantreden, een artikel dat in De Volkskrant wordt aangehaald. Vanwege de hernieuwde actualiteit, plaats ik het artikel nu ook hier.

CEO Wim van Limpt over de nieuwe rol van Buma/Stemra

Met de benoeming van Wim van Limpt als nieuwe CEO van Buma/Stemra in juni van dit jaar is de auteursrechtenorganisatie een nieuwe fase ingegaan. Van Limpt bruist van de ambitie en ideeën en deinst er niet voor terug om kritisch naar de organisatie te kijken. Iets wat hij de afgelopen jaren binnen Buma/Stemra van nature al heeft gedaan.

Je bent sinds juni de nieuwe CEO van Buma/Stemra. Het is voor Buma/Stemra opmerkelijk dat de directievoorzitter uit de eigen organisatie komt. Wat is je achtergrond?
“Ik werk inmiddels negen jaar voor Buma/Stemra. Ooit begonnen als accountmanager en daarna jarenlang als manager Service Rechthebbende verantwoordelijk voor het klantcontact met de rechthebbenden bij Buma/Stemra. Ook in die positie heb ik altijd voor meer openheid en toegankelijkheid gepleit. De wereld waarin wij ons werk doen, verandert namelijk snel en een organisatie als deze moet in dat proces mee ontwikkelen. We kunnen niet stil blijven staan. Ook voor een non-profitorganisatie als Buma/Stemra gelden de normale commerciële principes, waarin je klant een belangrijke positie inneemt. Je geeft je klanten, zowel de rechthebbenden als de muziekgebruikers, het vertrouwen door onder andere open en transparant te laten zien wat er gebeurt en ze te betrekken bij wat je ontwikkelt.”

Was het openbreken van de cultuur een opdracht die je hebt meegekregen vanuit Buma/Stemra?
“Nee, het is geen opdracht die ik heb meegekregen, maar dit is iets wat vanuit mijzelf en de organisatie komt. Toen ik hier in 2007 startte, heb ik me van begin af aan kritisch opgesteld ten aanzien van de bestaande processen en omgangsvormen. Bijvoorbeeld ten opzichte van de manier waarop klanten vanuit de wetgeving en vooral handhaving benaderd werden. ‘U dient…, u moet…, het is verboden om…’, waren veel gehoorde termen. We kunnen daarin veel klantvriendelijker opereren. Zodoende ben ik naar verbetermodellen gaan zoeken en kwam ik uit bij Europese Contact Centre Standaard (ECCS), een Europese standaard voor klantcontactafdelingen. In 2012 heb ik dit model geïmplementeerd binnen de afdeling Service Rechthebbenden van Buma/Stemra. We hebben als eerste non-profitorganisatie in Europe nu al drie jaar op rij het Europese Contact Centre Standaard certificaat behaald. Dat valideert het verhaal dat ik al jaren houd en inmiddels had zich op dat vlak in het klein eigenlijk al een cultuuromslag voltrokken. Ik heb altijd een duidelijke mening gehad over hoe ik vond dat een organisatie als Buma/Stemra de toekomst in zou moeten gaan. Na het vertrek van Hein van der Ree heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen door te solliciteren, om zo mijn woorden om te kunnen zetten in daden. Dus toen ik na het vertrek van Hein de vacatureadvertentie zag, heb ik gereageerd.”

Waarom heb je gewacht tot de vacature werd gepubliceerd?
“Je moet niet onderschatten wat voor een impact die situatie destijds heeft gehad op het bedrijf. Daar komt bij dat ik ook altijd een zekere loyaliteit heb gevoeld richting Van der Ree. De sollicitatieprocedure was een uiterst zorgvuldig en intensief traject. Ik ben een aanpakker met sterke ideeën, die het bedrijf van binnen en buiten kent en ik vind het een eer om dit te mogen doen. Ik ben dan ook blij met de unanieme steun van het bestuur, de ledenraad en de leden. Een unanieme voordracht en steun was voor mij van groot belang om aan de klus te beginnen.”

Wat zijn de eerste stappen die je moet gaan nemen, of de afgelopen tijd genomen hebt?
“De eerste maanden staan in het teken van een gedegen inventarisatie om te komen tot een moderne en slagvaardige organisatiestructuur. Buma/Stemra moet klaar zijn voor de toekomst. Van elke euro die hier binnenkomt, moet een zo groot mogelijk deel naar de rechthebbenden gaan. Wij moeten dus zorgen voor een efficiëntie organisatie met de rechthebbenden als uitgangspunt.”

“We zullen onze nieuwe rol zelf moeten definiëren”

Wat zijn andere zaken waar je het eerste half jaar druk mee bent geweest?
“De systeemupgrade die we hebben gedaan om de steeds grotere stroom aan data te kunnen blijven managen, heeft veel voeten in aarde gehad. Kort daarop is de internationale copyrightsamenwerking met ICE van start gegaan. Daarnaast ben ik scherp op de implementatie van zaken die het leven voor rechthebbenden makkelijker en inzichtelijker moeten gaan maken. We worden als muziekland internationaal een steeds belangrijkere speler, daar moeten we de organisatie en de tools die we aanbieden op stroomlijnen. Op Eurosonic Noorderslag introduceren we bijvoorbeeld een setlijsten-app, waarmee uitvoerende acts en artiesten hun setlijst heel makkelijk via smartphone of tablet bij Buma/Stemra kunnen aanmelden. Een ander belangrijk punt is Stemra. De mechanische rechtenopbrengsten lopen door een dalende cd-markt natuurlijk terug, maar zijn nog immer substantieel. Ik wil toe naar een 24-uursservice, waarin klanten waar ook ter wereld voor een fysieke release in een beperkt aantal klikken online een licentie kunnen afsluiten. Alles om het volledige proces zo efficiënt en klantvriendelijk mogelijk te maken.”

Er wordt veel gesproken over rechten en betalingsstromen vastleggen in een blockchain, een soort digitaal grootboek. Is die technologie voor de toekomst een bedreiging voor Buma/Stemra?
“Het optimaliseren van verdiensten voor rechthebbenden is altijd het hoogste doel. We zijn er niet om Buma/Stemra in stand te houden. Zoals gezegd, is het dus belangrijk dat wij altijd onze eigen toegevoegde waarde ter discussie durven stellen. Als blijkt dat een blockchain voor rechthebbenden de ultieme oplossing is, zal Buma/Stemra daarin zijn rol opnieuw moeten vinden. In mijn ogen kan Buma/Stemra ook een belangrijke rol spelen in een situatie waarin bijvoorbeeld de blockchain-technologie succesvol kan worden toegepast voor het beheer en de exploitatie van het auteursrecht. Bijvoorbeeld als trusted party die controleert en valideert, of als partij die de beste deals kan maken, of als monetizer bij grote partijen als YouTube. Hoe dan ook, onze rol in de toekomst zal ontegenzeggelijk veranderen. Aan ons om die rol te definiëren.”

Hoe wil jij als CEO de achterban in dit snel veranderende landschap vooruit helpen?
“Door samenwerking te zoeken op velerlei vlakken. Collectieve beheersorganisaties hebben van oudsher de neiging veel zelf te willen doen. Je ziet nu ook internationaal iedereen zijn eigen blockchain ontwerpen. Maar daar moet natuurlijk een internationale standaard voor komen. Neem een bedrijf als Apple. Die werken met honderden partijen samen om tot één succesvolle iPhone te komen. Zo zouden wij ook met verschillende partijen moeten samenwerken om gezamenlijk, elk met een eigen expertise, tot de ultieme oplossingen voor rechthebbenden en muziekgebruikers te komen. Nationaal, maar vooral ook internationaal. Door het internet zijn er geen grenzen meer, terwijl alle collectieve beheerorganisaties nog wel met een systematiek werken die op landsgrenzen gebaseerd is. Een internationale omslag zal een langzaam proces zijn, maar de energie die nu ontstaat, is goed. Ik sta voor meer transparantie, efficiency en innovatie. Je moet ‘self disruptive’ willen zijn. Jezelf als organisatie continu ter discussie durven stellen. Dat zullen wij met name moeten gaan doen op het gebied van onze toegevoegde waarde aan de hele keten. We zien al dat die manier van denken en werken nieuwsgierigheid wekt in het internationale circuit.”

“We tellen internationaal weer mee. Dat merken we onder andere door de talloze uitnodigingen om te komen praten en de paneuropese deals die gesloten zijn en er nog aan komen. Ik heb maar één doel en dat is van toegevoegde waarde zijn voor onze klanten. Dat zijn enerzijds de bij ons aangesloten componisten, auteurs en uitgevers. Maar natuurlijk ook de partijen die aan ons betalen. We moeten er immers samen voor zorgen dat de muziekgebruikers kunnen beschikken over de prachtige liedjes die worden gemaakt en dat onze rechthebbenden een eerlijke boterham kunnen verdienen met het vak dat zij uitoefenen.”

[Dit artikel verscheen oorspronkelijk in Entertainment Business nummer 12, december 2016 | foto © Buma/Stemra]